چیست آن در لب شیرین تو ؟ ای ساقی

چیست آن در لب شیرین تو ؟ ای ساقی
بستان جانم و آنمن بچشان ای ساقی

باده پیش آر که در پای تو در خواهم باخت
حاصل کارگه کون و مکان ای ساقی

درد هجران عزیزان به جهان چند کشیدم
همه رفتند ، خدا را تو بمان ای ساقی

تا سرانجام دل خون شده چون خواهد بود
سرنوشتی ز خط جام بخوان ای ساقی

دور کجدار و مریز است و دلم می لرزد
چون توان زیست چنین دل نگران ای ساقی

نه دلی ماند و نه دینی ز پی غارت عشق
آه ازین فتنه که برخاست ، امان ای ساقی

رستمی بر سر سهراب یلی می گرید
نوشداروی امیدی برسان ای ساقی

چشم مستت چه طلب می کند از سایه ؟ بگو
به فدای لب شیرین تو جان ای ساقی

هوشنگ ابتهاج

در ره عشقت ای صنم

در ره عشقت ای صنم ، شیفته ی بلا منم
چند مغایرت کنی ؟ با غمت آشنا منم

پرده به روی بسته ای ، زلف به هم شکسته ای
از همه خلق رسته ای ، از همگان جدا منم

شیر تویی ، شکر تویی ، شاخه تویی ، ثمر تویی
شمس تویی ، قمر تویی ، ذره منم ، هبا منم

نخل تویی ، رطب تویی ، لعبت نوش لب تویی
خواجه ی با ادب تویی ، بنده ی بیحیا منم

کعبه تویی ، صنم تویی ، دیر تویی ، حرم تویی
دلبر محترم تویی ، عاشق بینوا منم

شاهد شوخ دلربا گفت به سوی من بیا
رسته ز کبر و از ریا ، مظهر کبریا منم

طاهره خاک پای تو ، مست می لقای تو
منتظر عطای تو ، معترف خطا منم

طاهره قرة العین

کمکم کن

 اگر
دوست منی
کمکم کن
تا از پیشت بروم
اگر یار منی
کمکم کن

تا از تو شفا یابم
اگر
می دانستم که عشق خطر دارد
دل نمی دادم
اگر
می دانستم که دریا عمیق است
دل نمی زدم
و اگر پایان را می دانستم

آغاز نمی کردم