قلب من چشم تو
شعرقلب من چشم تو
شعردرباره من
روزانه‌ها
همه- وبلاگ سابق قلب من چشم تو
- عباس معروفی
- خانه شاعران جهان
- حسین منزوی
- گنجور
دسته‌ها
- مولانا 54
- حافظ 48
- سعدی 50
- دیگر شاعران ایرانی 578
- دیگر شاعران خارجی 772
- شاعران عرب زبان 280
- شاعران ترک زبان 374
- شاعران کرد زبان 104
- نزار قبانی 144
- افشین یداللهی 53
- سوزان پولیس شوتز و مارگوت بیکل 44
- عباس معروفی 92
- حسین منزوی 61
- خاقانی و قاآنی 54
- عباس صفاری و عمران صلاحی 50
- محمدرضا شفیعی کدکنی 43
- نادر نادرپور 29
- پابلو نرودا 91
- شمس لنگرودی 73
- سیمین بهبهانی و فروغ فرخزاد 71
- شهریار 25
- واهه آرمن 20
- کامران رسول زاده و افشین صالحی 56
- نسرین بهجتی و نیکی فیروزکوهی 71
- احمدرضا احمدی 46
- احمد شاملو 51
- سیدعلی صالحی 59
- فروغی بسطامی 33
- هلالی جغتایی 34
- فریدون مشیری 66
- نادر ابراهیمی 28
- قیصر امین پور 40
- اوحدی مراغه ای 35
- منوچهر آتشی 38
- مهدی اخوان ثالث 30
- نصرت رحمانی 36
- محسن حسین خانی 41
- مینا آقازاده 37
- هوشنگ ابتهاج 56
- عماد خراسانی 27
- معینی کرمانشاهی 29
- مصطفی زاهدی و سیدمحمد مرکبیان 48
- غاده السمان و سعاد الصباح 124
- محمدعلی بهمنی و مهدی سهیلی 50
- رسول یونان و شهاب مقربین 93
- خواجوی کرمانی 32
- سنایی غزنوی و انوری 68
- حمید مصدق 43
- عطار نیشابوری 33
- فخرالدین عراقی 39
- مهدیه لطیفی و لیلا کردبچه 29
- حسین پناهی 28
- امیرخسرو دهلوی 25
- محمدرضا عبدالملکیان و گروس عبدالملکیان 47
- بیژن جلالی و کیکاووس یاکیده 49
- آنا آخماتووا 37
- ویسلاوا شیمبورسکا و هالینا پوشویاتوسکا 34
- شل سیلور استاین و چارلز بوکوفسکی 56
- هاتف اصفهانی و سلمان ساوجی 47
- جبران خلیل جبران 30
- وحشی بافقی و صائب تبریزی 35
- ابوسعید ابوالخیر و سیف فرغانی 31
- خیام نیشابوری 29
- رهی معیری 34
جدیدترین یادداشت‌ها
همهبایگانی
- فروردین 1401 20
- اسفند 1400 28
- بهمن 1400 24
- دی 1400 24
- آذر 1400 17
- مهر 1400 32
- شهریور 1400 32
- مرداد 1400 32
- تیر 1400 32
- خرداد 1400 32
- اردیبهشت 1400 32
- فروردین 1400 28
- اسفند 1399 38
- بهمن 1399 38
- دی 1399 40
- آذر 1399 39
- مهر 1399 24
- شهریور 1399 32
- مرداد 1399 32
- تیر 1399 34
- خرداد 1399 40
- اردیبهشت 1399 38
- اسفند 1398 30
- بهمن 1398 40
- دی 1398 40
- آذر 1398 30
- آبان 1398 40
- مهر 1398 40
- شهریور 1398 40
- مرداد 1398 40
- تیر 1398 40
- خرداد 1398 39
- اردیبهشت 1398 40
- فروردین 1398 40
- اسفند 1397 40
- بهمن 1397 30
- دی 1397 39
- مهر 1397 30
- شهریور 1397 38
- مرداد 1397 30
- تیر 1397 40
- خرداد 1397 29
- اردیبهشت 1397 40
- فروردین 1397 29
- اسفند 1396 32
- بهمن 1396 38
- دی 1396 40
- آذر 1396 38
- آبان 1396 37
- مهر 1396 38
- شهریور 1396 38
- مرداد 1396 38
- تیر 1396 48
- خرداد 1396 47
- اردیبهشت 1396 48
- فروردین 1396 32
- اسفند 1395 46
- بهمن 1395 48
- دی 1395 51
- آذر 1395 54
- آبان 1395 52
- مهر 1395 51
- شهریور 1395 54
- مرداد 1395 49
- تیر 1395 37
- خرداد 1395 48
- اردیبهشت 1395 41
- فروردین 1395 32
- اسفند 1394 42
- بهمن 1394 41
- دی 1394 46
- آذر 1394 35
- آبان 1394 37
- مهر 1394 27
- شهریور 1394 2
- مرداد 1394 35
- تیر 1394 39
- خرداد 1394 43
- فروردین 1394 22
- اسفند 1393 29
- بهمن 1393 29
- دی 1393 29
- آذر 1393 30
- آبان 1393 39
- مهر 1393 36
- شهریور 1393 38
- مرداد 1393 41
- تیر 1393 35
- خرداد 1393 39
- اردیبهشت 1393 43
- فروردین 1393 39
- اسفند 1392 41
- بهمن 1392 28
- دی 1392 39
- آذر 1392 44
- آبان 1392 41
- مهر 1392 40
- شهریور 1392 68
- مرداد 1392 73
- تیر 1392 70
- خرداد 1392 93
- اردیبهشت 1392 86
- فروردین 1392 85
- اسفند 1391 107
- بهمن 1391 97
- دی 1391 52
- آذر 1391 35
- آبان 1391 20
- مهر 1391 43
- شهریور 1391 40
- مرداد 1391 30
- تیر 1391 52
- خرداد 1391 51
- اردیبهشت 1391 44
- فروردین 1391 49
- اسفند 1390 33
- بهمن 1390 41
- دی 1390 44
- آذر 1390 54
- آبان 1390 52
- مهر 1390 46
- شهریور 1390 47
تقویم
فروردین 1401| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
جستجو
خفته بودیم و شعاع آفتاب
خفته بودیم و شعاع آفتاب
بر سراپامان به نرمی میخزید
روی کاشی های ایوان دست نور
سایه هامان را شتابان میکشید
موج رنگین افق پایان نداشت
آسمان از عطر روز کنده بود
گرد ما گویی حریر ابرها
پرده ای نیلوفری افکنده بود
دوستت دارم خموش خسته جان
باز هم لغزید بر لبهای من
لیک گویی در سکوت نیمروز
گم شد از بی حاصلی آوای من
ناله کردم : آفتاب ، ای آفتاب
بر گل خشکیده ای دیگر متاب
تشنه لب بودیم و او ما را فریفت
در کویر زندگانی چون سراب
در خطوط چهره اش نا گه خزید
سایه های حسرت پنهان او
چنگ زد خورشید بر گیسوی من
آسمان لغزید در چشمان او
آه ، کاش آن لحظه پایانی نداشت
در غم هم محو و رسوا میشدیم
کاش با خورشید می آمیختیم
کاش همرنگ افقها می شدیم
فروغ فرخزاد
از دیاری به دیار دیگر
تا به کی باید رفت
از دیاری به دیار دیگر
نتوانم نتوانم جستن
هر زمان عشقی و یار دیگر
کاش ما آن دو پرستو بودیم
که همه عمر سفر می کردیم
از بهاری به بهار دیگر
آه اکنون دیریست
که فروریخته در من گویی
تیره آواری از ابر گران
چو میآمیزم با بوسه تو
روی لبهایم می پندارم
میسپارد جان عطری گذران
آنچنان آلودست
عشق غمناکم با بیم و زوال
که همه زندگیم میلرزد
چون ترا می نگرم
مثل این است که
تصویری را
روی جریان های مغشوش
آب روان می نگرم
شب روز
بگذار
که فراموش کنم
تو چه هستی
جز یک لحظه که
چشمان مرا
می گشاید در
برهوت آ گاهی
بگذار که
فراموش کنم
فروغ فرخزاد
ای ستاره ها
ای ستاره ها که بر فراز آسمان
با نگاه خود اشاره گر نشسته اید
ای ستاره ها که از ورای ابرها
بر جهان ما نظاره گر نشسته اید
آری این منم که در دل سکوت شب
نامه های عاشقانه پاره می کنم
ای ستاره ها اگر بمن مدد کنید
دامن از غمش پر از ستاره میکنم
با دلی که بویی از وفا نبرده است
جور بیکرانه و بهانه خوشتر است
در کنار این مصاحبان خودپسند
ناز و عشوه های زیرکانه خوشتر است
ای ستاره ها چه شد که در نگاه من
دیگر آن نشاط و نغمه و ترانه مرد ؟
ای ستاره ها چه شد که بر لبان او
آخر آن نوای گرم عاشقانه مرد ؟
جام باده سر نگون و بسترم تهی
سر نهاده ام به روی نامه های او
سر نهاده ام که در میان این سطور
جستجو کنم نشانی از وفای او
ای ستاره ها مگر شما هم آگهید
از دو رویی و جفای ساکنان خاک
کاینچنین به قلب آسمان نهان شدید
ای ستاره ها ، ستاره های خوب و پاک
من که پشت پا زدم به هر چه که هست و نیست
تا که کام او ز عشق خود روا کنم
لعنت خدا بمن اگر بجز جفا
زین سپس به عاشقان با وفا کنم
ای ستاره ها که همچو قطره های اشک
سر بدامن سیاه شب نهاده اید
ای ستاره ها کز آن جهان جاودان
روزنی بسوی این جهان گشاده اید
رفته است و مهرش از دلم نمی رود
ای ستاره ها ، چه شد که او مرا نخواست ؟
ای ستاره ها ، ستاره ها ، ستاره ها
پس دیار عاشقان جاودان کجاست ؟
فروغ فرخ زاد
میان تاریکی
میان تاریکی
ترا صدا کردم
سکوت بود و نسیم
که پرده را می برد
در آسمان ملول
ستاره ای می سوخت
ستاره ای می رفت
ستاره ای می مرد
ترا صدا کردم
ترا صدا کردم
تمام هستی من
چو یک پیالهء شیر
میان دستم بود
نگاه آبی ماه
به شیشه ها می خورد
ترانه ای غمناک
چو دود بر می خاست
ز شهر زنجره ها
چون دود می لغزید
به روی پنجره ها
صبر سنگ
روز اول پیش خود گفتم
دیگرش هرگز نخواهم دید
روز دوم باز میگفتم
لیک با اندوه و با تردید
روز سوم هم گذشت اما
بر سر پیمان خود بودم
ظلمت زندان مرا میکشت
باز زندانبان خود بودم
آن من دیوانه عاصی
در درونم هایهو می کرد
مشت بر دیوارها میکوفت
روزنی را جستجو می کرد
در درونم راه میپیمود
همچو روحی در شبستانی
بر درونم سایه می افکند
همچو ابری بر بیابانی
می شنیدم نیمه شب در خواب
هایهای گریه هایش را
در صدایم گوش میکردم
درد سیال صدایش را
شرمگین می خواندمش بر خویش
از چه رو بیهوده گریانی
در میان گریه می نالید
دوستش دارم نمی دانی