نترس علاقه

نترس علاقه
بخدا دوست داشتن در خیابان خوب است
بوسه زیباترین اتفاق خیابان است
به‌جای درد ، به‌جای دود
به جای دود کردن درد ، درد کردن دود
هم را می‌بوسیم
مگر کجای بوسه چپ است
کجای لب می‌لنگد که
این‌همه زیبایی را مخفی می‌کنیم
و جنگ را ، رو ؟
مگر کجای آغوش به دروغ آغشته است که
پرهیز می‌کنیم وُ تخت را آغشته به دروغ
خیابان که بد نیست
کوچه که دروغ نمی‌شود
ما هی خود را دروغ می‌کنیم و
نامش را گاهی شرم می‌گوییم
گاهی حیا می‌شویم و
گاهی به راحتی بستنی می‌خوریم وَ به‌هم نمی‌گوییم
هلو می‌خوریم وُ حرف نمی زنیم‎
عجیبیم
در خیابان هم را نمی‌بوسیم
اما سیب را هرجا گاز می‌زنیم
بیا علاقه‌ی خوبم
می‌خواهم ببوسمت

افشین صالحی