رویای کلمات بی رویا

می ‌خواستم چشم ‌های تو را ببوسم
تو نبودی ، باران بود
رو به آسمان بلند پر گفت ‌و گو گفتم :
تو ندیدیش ؟

و چیزی ، صدایی
صدایی شبیه صدای آدمی آمد
گفت : نامش را بگو تا جست‌ و جو کنیم

نفهمیدم چه شد که باز
یک هو و بی ‌هوا ، هوای تو کردم
دیدم دارد ترانه ‌ای به یادم می ‌آید

گفتم : شوخی کردم به خدا
می‌ خواستم صورتم از لمس لذیذ باران
فقط خیس گریه شود
ورنه کدام چشم
کدام بوسه
کدام گفت ‌و گو ؟
من هرگز هیچ میلی
به پنهان کردن کلمات بی ‌رویا نداشته‌ ام

سید علی صالحی