آی ای زنی که دل به تو سپردهامپا بر هر سنگی که بگذاری شعر مُنفجر میشودآی ای زنی که در رنگپریدگیاتهمهی غمِ درختها را داریآی ای زنی که خلاصه میکنی تاریخَم راو تاریخِ باران راباهم که باشیم تبعیدگاه هم زیباست نزار قبانی