چه شیرین است بوسه

در جنگلهای تاریک کاج
من خواهم آرمید
در سایه های سرد و عمیق

هنگام ظهر
چه شیرین است آن جا آرمیدن
و چه شیرین است بوسه وقتی
جنگلهای بزرگ کاج
چنین بی دالان و بی انتهاست

آه ، در میان جنگلهای کاج
در هنگام ظهر
تو هم بیا ای عشق شیرین
بیا باهم بگریزیم

جیمز جویس شاعر و نویسنده ایرلندی
ترجمه : چیستا یثربی

نظرات 1 + ارسال نظر
رضا پیرحیاتی چهارشنبه 14 اسفند 1398 ساعت 18:31 http://www.reza-pirhayati.blogfa.com

چقدرتلخ و ملموس
حتی اگر جویس ماجرا باشی
روزی سپرانداخته و تسلیم خواهی گفت:

بیاای عشق شیرین
بیا با هم بگریزیم

کاش مردم نمرده و زنده می‌فهمیدند
که انتهای ماجرا همان ابتدای آنست
فقط بااندکی تأخیر...

با درود و سپاس از حضورتون و متن زیبایی که نوشتید دوست گرامی
زنده باشید
با مهر
احمد

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.