زنهای عاشق

‍زنها عاشق که
می شوند
با چشمهایشان حرف
میزنند

لبهایشان روزه سکوت
می گیرد
دوستت دارم هایش را
باید از
لابلای پلکهایشان
بفهمی

عطش لبهایشان را
قطره های اشک سیراب
می کند

قرمزی گونه هایشان از
شرم و تب عشق است
 
باید عاشق باشی تا زبان
چشمهایش را بفهمی

فریبا دادگر

زنها عاشق که می شوند میمیرند

من زن بدنیا آمدم
تا عاشق باشم
و قلبم فقط با یک نگاه بلرزد
سرمای دستانم را
دستهای یک مرد گرم کند
و تنها نگاهی که مرا
جذب می کند
نگاه مردانه باشد
من بدنیا آمدم
تا عشق هم بدنیا بیاید
تا عطر یاس و اقاقی های نفسهایم
خانه ی مرد آرزوهایم را معطر کند
من نه عارفم و نه صوفی و نه شاعر
من یک زنم
مرا باید زنانه شناخت
و عاشقانه لمس کرد
خدا هم زن را با عشق آفرید
و او را بویید و بوسید
من یک زنم
مثل پروانه ها
زنها عاشق که می شوند میمیرند
 
فریبا دادگر