بی من چشم بر هم مگذار


آنقدر در وحشتم  از روزی
که تا چشم برگیرم از خواب
دهانم را بسوزانند
تا دیگر بار نتوانم
لب بر لبان تو بگذارم
آنقدر در وحشتم  از روزی
که زبانم را به چوبه ی دار بسپارند
تا دیگربار نتوانم به تو بگویم
دوستت دارم

آنگاه که چشم می گشایی
از تنهایی نترس
اگر مرا دوست بداری
بی گمان مرا خواهی یافت
در ته فنجان قهوه ات
در فضای خالی اتاق ات
بر کف دستت
و مرا می بویی
از وحشتی خوفناک
خود را در چشمان تو پنهان می کنم
آنگاه که تو نیز در وحشتی
بی من چشم بر هم مگذار

ونوس فایق شاعر کرد عراقی
مترجم : بابک صحرانورد

نظرات 1 + ارسال نظر
دلارام دوشنبه 22 آذر 1395 ساعت 09:53

از هر لیوانی که آب نوشیدم
طعم لبان تو و پاییزی
که تو در آن به جا ماندی به یادم بود
فراموشی پس از فراموشی
اما
چرا طعم لبان تو و پاییزی که تو در آن
گم شدی در خانه مانده بود
ما سرانجام توانستیم
پاییز را از تقویم جدا کنیم
اما
طعم لبان تو بر همه ی لیوان ها و بشقاب ها
حک شده بود
لیوان ها و بشقاب ها را از خانه بیرون بردم
کنار گندم ها دفن کردم
زود به خانه آمدم
تو در آستانه در ایستاده بودی
تو در محاصره ی لیوان ها و بشقاب ها مانده بودی
گیسوان تو سفید
اما لبان تو هنوز جوان بود.

احمدرضا احمدی

تو را عاشقانه تر دوست خواهم داشت
چه بمیرم ، چه بمانم
قلب تو آشیانه‌ی من است
و قلب من ، باغ و بهار تو
مرا چهار کبوتر است
چهار کبوتر کوچک
قلب من آشیانه‌ی توست
و قلب تو باغ و بهاران من

گارسیا لورکا

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.