روئینه تن از عشق

وقتی از چهار سو بر تو
باد های نا مساعد می وزد
من از چهار سو
بی وقفه بر تو ترانه دست تکان می دهم
تو روئینه تن از عشق من میشوی
شتابت را سوار می شوی
و از من دور من شوی
من فراقت را درد می شوم
مشت به جان می کوبم و سر به ساحل
و می نویسم به روی تمام صخره ها
هر کجا می روی برو
ولی فقط باش

نسرین بهجتی

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.